Jednym z najbardziej irytujących typograficznych „faux pas” jest użycie prostych znaków cudzysłowu (zwanych także „głupimi” cudzysłowami) zamiast prawdziwych - typograficznych znaków cudzysłowu zwanych drukarskimi. Jak powstało to zamieszanie pomiędzy cudzysłowami prostymi a drukarskimi? Trzeba winić za to inżynierów. Standardowy układ klawiatury (który n.b. nie był stworzony przez typografów!) ma proste cudzysłowy zamiast drukarskich. Naszym (jako projektantów) zadaniem jest użycie „sprytu” aby sprostać temu powszechnemu problemowi.
Jaka jest różnica między cudzysłowami prostymi a drukarskimi? Cudzysłowy drukarskie są zwykle zakrzywione i mają różną wersję otwierającą i zamykającą, w zależności od tego, czy znajdują się na początku czy też na końcu cytatu. Proste cudzysłowy mają zwykle prosty, zwężający się ku dołowi pionowy lub ukośny kształt. Są one również nazywane „primami” (ang.) a powinny być używane np. przyokreślaniu długości w calach (podwójny prim) i stopach (pojedynczy prim).
Najprostszą metodą uzyskania właściwych cudzysłowów jest przejście do menu preferowanych ustawień w edytorze lub programie graficznym i włączenie opcji „cudzysłowy typograficzne”. Spowoduje to automatyczne dobieranie właściwych cudzysłowów w nowo wprowadanym tekscie. Nie jest to jednak całkowicie bezpieczna metoda. Jeżeli importuje się tekst lub stosuje metodę kopiuj-wklej z innej aplikacji trzeba ręcznie zamienić cudzysłowy na właściwe. Innym problemem z używaniem opcji „cudzysłowy typograficzne” jest fakt,że jeżeli naprawdę chcemy użyć znak cala lub stopy, aplikacja samodzielnie zamieni go na cudzysłów zakrzywiony, co również musi być ręcznie skorygowane.
Drugim rozwiązaniem, trochę jednak problematycznym, jest wykorzystanie metody (znajdź i zamień). W metodzie tej trzeba wyszukać znak prostego cudzysłowu i zamieniać go na jeden z dwóch znaków (typograficznego otwierającego cudzysłowu lub typograficznego cudzysłowu zamykającego) w zależności od miejsca występowania.
Oczywiście można również zamieniać wszystkie znaki cudzysłowu ręcznie, niemniej jednak bez względu na to jaką metodę się wybierze nie obejdzie siębez dokonywania uważnej korekty. Trzeba się upewnić i sprawdzić, że nie ominęliśmy żadnego prostego cudzysłowu i że wersje otwierające i zamykającesą użyte w odpowiednich miejscach.
Apostrofy Na koniec musimy poruszyć zagadnienie apostrofów! Pod względem typograficznym apostrof jest niczym innym jak pojedynczym cudzysłowem „typograficznym”. Trzeba pamiętać o zastąpieniu prostego apostrofu jego wygiętym odpowiednikiem.
UWAGA Niestety istnieje pewien „zgrzyt” jeśli chodzi o używanie cudzysłowów drukarskich w Internecie. Gdy tekst zawierający „typograficzne” cudzysłowy jest konwertowany do aplikacji e-mail'owych i sieciowo zorientowanego HTML-u, cudzysłowy „typograficzne” często są zamieniane na jeden lub kilka obcojęzycznych znaków akcentowych. Należy więc, gdy tylko się da, unikać używania cudzysłowów „typograficznych” w e-mail'ach. W przypadku HTML-u trzeba zamienić „typograficzne” cudzysłowy odpowiednimi tagami tak aby niewłaściwy znak się nie pojawiał. Trzeba sprawdzić w opisie HTML-u odnośne tagi dla każdego cudzysłowu jaki jest potrzebny: otwierający, zamykający, pojedynczy czy podwójny.
Autor oryginału: Ilene Strizver |