Przykłady działania funkcji zecerskich (przed i po włączeniu). Użyte fonty: Centaur Pro, Soho Gothic Pro, ITC Bodoni Seventy-Two Pro, Dante Pro, Bembo Book Pro, Zapfino Extra Pro.

Ligatury ozdobne (Discrtionary ligatures)
Ligatura powstaje, gdy dwie lub więcej liter jest ze sobą połączonych, tworząc jeden glif (znak pisarski). Podczas gdy standardowe ligatury, takie jak fi i fl zostały utworzone w celu poprawy wyglądu liter, które bez tego rozwiązania zachodziłyby na siebie, to ligatury ozdobne są z natury dekoracyjne i powinny być stosowane oszczędnie. Są one zaprojektowane po to aby dodać tekstowi elegancji i wytworności. Często spotykanymi ozdobnymi ligaturami są: ck, sp, st i rt.

Liczebniki porządkowe (Ordinals)
W powszechnym użyciu (niekoniecznie matematycznym) angielskie odnośniki porządkowe utworzone są z cyfry i występujących po niej kilku liter w indeksie górnym jak w 1st, 2nd i 3rd. Są one wykorzystywane również w innych językach, na przykład w hiszpańskim i portugalskim: „a” i „o” (1a / 1o).

Zawijasy (Swashes)
Są to dekoracyjne znaki mające rozbudowane „wąsy” lub przedłużone linie występujące na początku lub na końcu litery. Litery te, znajdujące się w fontach obok regularnych znaków, pozwalają na dodanie wyglądowi tekstu elegancji, wzmacniają tekst i nadają mu błysku.

Warianty nagłówkowe (Titling Alternates)
Są to specjalnie zaprojektowane litery przeznaczone do wykorzystania w nagłówkach. Znaki w napisach i tytułach różnią się od swoich odpowiedników tekstowych tym, że skala, proporcje i konstrukcja szczegółów zostały zmienione tak aby wyglądać najlepiej w dużych rozmiarach (stopniach pisma).

Warianty kontekstowe (Contextual Alternates)
Są to alternatywne znaki przeznaczone do stosowania w szczególnych sytuacjach, na przykład w celu poprawy odstępów lub połączeń z innymi konkretnymi znakami. Często znajdujemy je w fontach typu pisanka; zapewniają bardziej naturalne połączenia między dwoma sąsiednimi znakami aby lepiej naśladować pismo odręczne. Alternatywy kontekstowe stosuje się również w niektórych, innych niż łaciński, językach takich jak np. arabski.

Zestawy stylistyczne (Stylistic sets)
Niektóre fonty OpenType z wieloma alternatywnymi znakami zorganizowane są w odrębne zestawy stylistyczne, które to zestawy mogą być następnie łatwo wybierane: z Menu OpenType, z Palety lub z Arkusza Stylów. Eliminuje to czasochłonny dobór każdego alternatywnego znaku z osobna w celu znalezienia tego, który najbardziej pasuje do pozostałych. Chociaż obecne aplikacje do projektowania mogą mieścić do dwudziestu zestawów stylistycznych bardzo mało fontów posiada więcej niż trzy lub cztery (jeśli w ogóle je ma).

Mimo, że wszystkie powyższe funkcje są łatwo dostępne z palety OpenType w większości aplikacji projektowych, to jednak zawsze można zmienić i zastąpić pojedyncze znaki za pomocą Palety Znaków.

Autor oryginału: Ilene Strizver

O fontach OpenType czytaj dalej w osobnym artykule: OpenType - wprowadzenie